De dag, die de aanleiding was voor de start van mijn eigen bedrijf staat in mijn geheugen gegrift. Zonder die dag was ik waarschijnlijk nooit voor mezelf begonnen.

In 2006 werkte ik bij een organisatieadviesbureau, voor mij het derde bureau waar ik heb gewerkt, en ik probeerde alle ballen in de lucht te houden. Veel op pad, laat thuis, werken aan opdrachten èn aan het verkrijgen van opdrachten, kids op tijd ophalen van de BSO, het huishouden doen, etc.. Ik was aangenomen om een opleiding in de markt te zetten, maar dat lukte niet zo best door een te hoge tariefstelling in een markt met toenemende concurrentie van goedkopere opleidings­aanbieders. Maar gelukkig kon ik mijn kwaliteiten kwijt in een ander aandachtsgebied: zorgorganisaties ondersteunen bij kwaliteitszorg. Een onderwerp dat niet echt op het netvlies van de overige adviseurs stond, maar wat ik leuk vond om te doen en waar ik steeds meer werk in kreeg.

Helaas was dat en het succes dat ik met mijn opdrachten had niet voor iedereen binnen het bureau zichtbaar. Ik was te bescheiden om het te etaleren en mezelf kwetsbaar opstellen door te vertellen dat het verkopen van opleidingen me niet goed was gelukt, was bij het adviesbureau ‘not done’. Toen ik door het management werd uitgenodigd voor een gesprek over mijn contract, dacht ik zelf: ‘het gaat goed, ik heb voldoende werk en 5 veel belovende offertes uitstaan: welke leaseauto zal ik eens gaan rijden?’ Maar toen als slag bij heldere hemel de mededeling: we gaan je contract niet verlengen. In shock ging ik naar huis. Dit was totaal onverwacht. Ik weet nog hoe ik letterlijk een week ondergedoken hebt gezeten, als een gewond dier in zijn holletje.

Maar gedurende die week dacht ik: wie heb ik er nou mee, om mezelf hier zielig te vinden? Ik schiet hier niets mee op. Ik zal zelf wat moeten doen, wat moeten veranderen. Mijn alternatieven doordenkend kwam ik op 3 opties: bij een ander adviesbureau gaan werken, weer ergens als intern adviseur aan de slag of…  voor mezelf beginnen. En dat laatste gaf me zo’n goed gevoel, dat ik het gesprek ben aangegaan met het management van het bureau. En in goed overleg ben ik van start gegaan door eerst voor hun opdrachten uit te voeren en die aan te vullen met mijn eigen klussen.

En op 1 oktober 2006 was er dan: Gerda Welleweerd Organisatieontwikkeling. Met 3 lopende opdrachten en 5 succesvolle offertes op zak heb ik het in mijn eerste jaar als ondernemer nog nooit zo druk gehad. Mijn oud-baas bij het adviesbureau zei ‘we hebben toch iets niet goed gedaan’, maar ik maakte een lange neus!

Vandaar mijn Loesje: ‘in een dwarsstraat kom je soms de mooiste dingen tegen’. Ik wed, dat als dat ontslag niet was gebeurd, ik nooit voor mezelf was begonnen, maar ik ben er erg blij mee dat het zo is gelopen. Ik ontdekte een veerkracht in mezelf, die ik niet had vermoed en waar ik nog steeds veel kracht uit put: je kunt zoveel meer dan je denkt!

Heb jij ook een verhaal van veerkracht of wil je weten hoe ook jij dit kunt inzetten? Bel of mail me dan eens. Wie weet kan ik je op weg helpen.